مقاله اکولوژ فیزیولوژیک اپی فیت های آوندی (گیاه هوازی)

اکولوژ فیزیولوژیک اپی فیت های آوندی (گیاه هوازی)

قسمتهایی از متن:

در حال حاضر مناسب ترین و مهمترین عوامل محدود کنندة غیر زنده بر رشد و عملکرد روش اپی فیت ها کمبود آب است که بررسی شده است، در حالی که دیگر فاکتورها مانند دسترسی به مواد غذایی یا تابش نور، در درجه دوم اهمیت قرار دارند. به هر حال این نشان داده شده که علم امروز ما در مورد بیولوژی اپی فیت ها هنوز در دو بعد تاکسونومیک و اکولوژیک خیلی محدود است. و نتیجه گرفته شده که معمولاً هنوز در سطح ابتدایی قرار گرفته است. مطالعات آینده باید شامل محدودة وسیع تری از تاکسونها و مکانهای رویش شود تا به فهم بهتری در مورد اینکه چطور فاکتورهای غیر زنده (abiotic ) رشد و بقای اپی فیتها را محدود می کنند و اینکه چه اثری روی ترکیب اجتماعی اپی فیت دارند منتهی شود. در نهایت این روش بیشتر برای بیولوژی اپی فیت پیشنهاد می شود: تحقیقات فیزیولوژیک باید با مطالعات در مورد دیگر محدودیتها متعادل شود . برای مثال : ناپایداری سوبسترا(زیر لایه) ، محدودیت پراکندگی، رقابت یا گیاه خواری.

کلمات کلیدی : اپی فیتها (گیاهان دارزی )، تغییرات درون گونه ای، تلفات (مرگ و میر mortality ) روابط غذایی، انعطاف فنوتیپی (phenotypic  plasticity ) ، فتوسنتز، روابط آبی .

مقدمه :

20000 تا 25000 گونه اپی فیت آوندی (vascular epiphytes) تخمین زده شده است (Benzing 1990 ) ، که بیشتر در مناطق گرمسیری استوایی قرار دارند. اگر چه گونه های اپی فیت در خانواده ها و راسته های بزرگ سرخسها، و بازدانگان و نهاندانگان هستند، ولی تک لپه ای ها بیشترین نقش را دارند : حدود 80% از کل اپی فیتها به این گروه تعلق دارند. (kress , 1989 ) . در یک محل فراوان  هستند و دارای گوناگونی بسیار می باشند اپی فیتها روی دیگر گیاهان رشد می کنند، که این امر در گیاهان زیردرختی تا تاج درختان واقع می شود. این تنوع در مکانهای رویش و انواع مختلف سکونت گیاه، صریحاً نشان می دهد که یک تعریف ساده برای «زیستگاه اپی فیت» (epiphyte habitat ) و یا عوامل محدود کنندة محیطی برای فلور آن نمی توان در نظر گرفت. مطالعات منتشر شده به سختی این تغییر پذیری را نشان می دهد. در مقابل اکولوژیستهای فیزیولوژی گیاهی به آن گونه هایی بیشتر توجه دارند که در مکانهای پرتنش وجود دارند. (Benzing zotz and Andrade 2001 , luttge 1997 , 2000 ). ...

...

نسبت های آبی گیاه

کمبود آب مهمترین عامل محدود کننده آبیوتیک (غیر زنده) در محیط زیست اپی فیت است. تفاوتها در چگونگی دسترسی به آب و مواد غذایی  ، بنزینگ (Benzing) را واداشت تا گروههای عملکردی یا شاهدی را تعیین کند مانند : اپی فیتها «منبع دائمی» (Continuously supplied) و «منبع ضربه ای» (pulse supplied ) ، (Continusly supplied ) و «منبع ضربه ای» (Pulse supplied ) ، ( Benzing 1990 ) .

اولی بروملیادها (bromeliad نوعی اپی فیت) تاکسونهایی را شامل می شود که به منبع نسبتاً ثابت و دائم رطوبت دسترسی دارند. دومی شامل تمام اشکال باقی مانده است که اپی فیتهاپوست درختی (bork epiphyte) معروف هستند که دوره های کم بارانی در زمان کوتاه، کافی است تا استرس آبی را ایجاد کند. اگر چه این دو گانگی ابتکاری است، ولی تغییر پذیری ذاتی و اساسی را نه تنها فقط در تاکسونهای مختلف هر گروه، بلکه حتی در گونه های معین نشان نمی دهد. کارایی اپی فیتهای بروملیاد در دوره های کم بارانی و اثر آنها روی اندازة گیاه مورد بررسی قرار گرفته است (Zoz and Thomas 1999 ; Schmidt and Zotz 2001 ) ....

...

فتوسنتز ، تبادل گاز و کسب کربن

انتظار می رود که در اپی فیت های آوندی، کسب کربن در برگ، بطور چشمگیری ، هم به وسیله کم بودن میزان عناصر غذایی برگ ( که با کم بودن ظرفیت فتوسنتزی مرتبط می باشد) و هم به وسیله زیاد بودن ذخیره آب (که منجر به کاهش در انتقال یا هدایت برگی یا حتی انسداد کامل روزنه می شود، محدود شود.

در واقع، اخیراً بررسی انجام شده از ماکزیمم میزان فتوسنتز خالص در این گروه گیاهی عمدتاً، نشان دهندة مقادیر پایینی است . (میانگین آن ^1-S ^2-M  Co₂ mol m 6/2) البته، استثناء های ارزشمندی نیز وجود دارد.

میزان  PC یا ظرفیت فتوسنتزی (که تحت شرایط غیر محدود کننده در الکترود اکسیژن تعیین می شود) به مقدار ^1-S ^2-M  Co₂ mol m 20 یا بیشتر، با این نظریه که تمام اپی فیت ها دارای ظرفیت بسیار کمی برای کسب کربن و رشد می باشند، مغایرت دارد.

یک مشکل مهم در تفسیر اطلاعات قدیمی تر، فقدان اطلاعاتی در مورد اندازه ارگانیسم های مورد استفاده در بررسی ها می باشد.

اخیراً نشان داده شده است که در اعضایی از تمام گروههای اصلی اپی فیت ها (Ferns , aroids , bromeliads , orchids)  ظرفیت فتوسنتزی، تابعی از اندازة گیاه می باشد.

به عنوان مثال، میزان ظرفیت فتوسنتزی که بر اساس مساحت سطح ، در جنس Guzmania monostachya (bromeliad) انجام شد از کوچکترین نمونه تا بزرگترین نمونه، 5 برابر افزایش یافته ( ظرفیت فتوسنتزی که بر اساس وزن خشک انجام شد نیز بطور مشابه افزایش یافت) ...

...